Σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία, προϋπήρχαν τρία στοιχεία το Χάος, η Γαία και ο Έρως. Το Χάος ήταν ζοφερό χωρίς κανένα ίχνος ζωής. Αυτό το τρομακτικό ον γέννησε, το Έρεβος και τη Νύχτα. Ο Έρως μπαίνοντας ανάμεσα τους κατάφερε να τους ενώσει, διώχνοντας την ατελείωτη μοναξιά που τους κυρίευε για αιώνες. Από την παράξενη αυτή σχέση προήλθαν ο Αιθέρας και η Ημέρα.

Η Γαία που κειτόταν μέσα στο απέραντο Χάος, μετά τη γέννηση του Αιθέρα και της Ημέρας, γέννησε κι αυτή τον Ουρανό, τα Όρη και τον Πόντο. Έπειτα προέκυψαν πολλοί θεοί όπως ο Κρόνος και η Ρέα.

Η Γαία συμβόλιζε για τους Έλληνες την αστείρευτη δύναμη και την πηγή γονιμότητας. Θεωρήθηκε η παγκόσμια Μητέρα και μητέρα των θεών. Στη συνέχεια ο Ουρανός εκθρονίστηκε από τον Κρόνο και ο Κρόνος από τον Δία, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια των Ολυμπίων θεών.

Οι αρχές της ανάπτυξης του πολιτισμού στην Ελλάδα εντοπίζονται στη Νεολιθική περίοδο. Πολλά ερείπια οικισμών και τάφων αυτής της περιόδου έχουν ανακαλυφθεί στη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και την Πελοπόννησο.

Τα νησιά αυτά υπήρξαν το λίκνο ενός σημαντικού πολιτισμού, του Κυκλαδικού, που άκμασε την περίοδο της πρώιμης Εποχής του Χαλκού. Το χαρακτηριστικότερο δημιούργημα της κυκλαδικής τέχνης κατά την Εποχή του Χαλκού είναι τα μαρμάρινα ειδώλια. Τα περισσότερα παριστάνουν γυμνές γυναίκες, λίγα άνδρες μουσικούς, πολεμιστές ή κυνηγούς.

Οι μορφές είναι έντονα σχηματοποιημένες, με λίγες αλλά χαρακτηριστικές λεπτομέρειες. Τα πήλινα αγγεία, που έχουν ποικίλα σχήματα, διακοσμούνται με απλά γραμμικά σχέδια. Ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι και τα μαρμάρινα αγγεία, καθώς και τα μεταλλικά με απλή χαρακτή διακόσμηση.

Υπήρχε εμπορική και πολιτιστική επικοινωνία των Μινωιτών με τους λαούς των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτό οδήγησε σε εμπορικές και πολιτισμικές ανταλλαγές και στην ανάπτυξη του πολιτισμού που εξαπλώθηκε στα νησιά του Αιγαίου και στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Σε αυτό το διάστημα η Κρήτη έγινε ο κυριότερος εξαγωγέας κοσμημάτων, εξειδικευμένων βιοτεχνικών έργων, ελαιολάδου και οίνου, καθώς και μεγάλος εισαγωγέας πρώτων υλών.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναπτύχθηκε στην Κρήτη ο πρώτος μεγάλος εμπορικός στόλος.

Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε μέχρι περίπου το 1.500 π.Χ. όταν η τραγική καταστροφή της Κρήτης επήλθε λόγω της έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης.

Ο Μυκηναϊκός πολιτισμός άκμασε περίπου τετρακόσια έτη. Οι πόλεις των Μυκηναίων ήταν μεγάλες και ισχυρές, η τέχνη και η γεωργία άνθισε και υπήρχε μεγάλη ευημερία.

Οι Μυκηναίοι, οι οποίοι είχαν την έδρα τους στην ηπειρωτική Ελλάδα επωφελήθηκαν από την κατάρρευση του Μινωικού πολιτισμού και εδραιώθηκαν ως ηγετική δύναμη σε ολόκληρο το Αιγαίο κατά τους τελευταίους αιώνες της 2ης χιλιετίας π.Χ. Μεγάλα κέντρα της Μυκηναϊκής περιόδου είναι οι Μυκήνες, η Πύλος, η Τίρυνθα, η Θήβα, η Ιολκός.

Στην κοινωνία αυτή ο βασιλιάς ήταν αυτός που είχε συσσωρευμένο πλούτο. Η ακμή του πολιτισμού αυτού συνεχίστηκε μέχρι τον 12ο π.Χ. αιώνα οπότε σταδιακά η δύναμη των Μυκηναϊκών βασιλείων κατέρρευσε.

Μετά την Μυκηναϊκή εποχή, υπήρξε μια μακρά περίοδος οικονομικής και πολιτιστικής στασιμότητας, η οποία διήρκεσε από το 1.150-900 π.Χ. περίπου. Από τον 8ο π.Χ. αιώνα οι ελληνικές κοινωνίες ανακάμπτουν και δημιουργούνται οι πρώτες ελληνικές πόλεις-κράτη.

Στην Αρχαϊκή περίοδο που ακολούθησε, συντελέστηκαν θεμελιώδεις πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Στο τλεος της περιόδου αυτής στην Αθήνα δηνιουργήθηκε το πρώτο δημοκρατικό πολίτευμα. Οι Ελληνικές πόλεις κράτη προχώρησαν στην ίδρυση πολυαρίθμων αποικιών στα παράλια της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου.

Οι επιστήμες, το θέατρο, η γλυπτική και η αρχιτεκτονική και κυρίως η Φιλοσοφία γνωρίζουν μια τεράστια πρόοδο. Κατά την περίοδο του χρυσού αιώνα οικοδομείται ο Παρθενώνας στην Ακρόπολη προς τιμήν της Θεάς Αθηνάς, προστάτιδας της πόλεως των Αθηνών και αλλά δημιουργούνται και άλλα σημαντικά έργα αρχιτεκτονικής και γλυπτικής.

Η Ελληνική φιλοσοφία φθάνει στο απόγειο της, με φιλοσόφους όπως ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Αναξαγόρας, ο Ζήνων κ.λπ. Μεγάλοι δραματουργοί όπως ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης και κωμικοί όπως ο Αριστοφάνης δημιουργούν αθάνατα έργα.

Μεγάλοι γλύπτες και αρχιτέκτονες όπως ο Φειδίας, ο Ικτίνος, ο Πραξιτέλης δημιουργούν μνημεία και αγάλματα που θα μείνουν για πάντα ως τα μεγαλουργήματα του κλασικού Ελληνικού πολιτισμού.

Η παρακμή και η απώλεια της κυριαρχίας της Αθήνας έρχεται με τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου, το 404 π.Χ. οπότε ηττάται από τους Σπαρτιάτες.

Το 338 π.Χ. ο δεκαοκτώ ετών Αλέξανδρος οδήγησε το Μακεδονικό ιππικό του σε νίκη στην μάχη της Χαιρώνειας. Μετά τη δολοφονία του πατέρα του Φίλιππου, το 336 π.Χ., ο Αλέξανδρος αναλαμβάνει να ενώσει τους Έλληνες και να ηγηθεί της εκστρατείας κατά των Περσών.

Ο Αλέξανδρος κατέλυσε την αχανή Περσική αυτοκρατορία και έφθασε μέχρι τον Ινδό ποταμό.

Η τεράστια αυτή αυτοκρατορία άλλαξε ριζικά την πολιτική και πολιτιστική κατάσταση στον τότε γνωστό κόσμο.

Το 146 π.Χ., η Ελλάδα κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους και η χώρα απετέλεσε τμήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η Ρώμη γενικά επηρεάστηκε πολιτιστικά από τους Έλληνες σε σημείο που σήμερα να μιλάμε παγκοσμίως για τον Ελληνορωμαϊκό πολιτισμό που δημιουργήθηκε κατά την περίοδο αυτή. Ο Απόστολος Παύλος στο πρώτο αιώνα π.Χ. έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξάπλωση του Χριστιανισμού σε όλη την Ελλάδα.