Ιστορία - Silk Road Stories

Ιστορία της Ελλάδας

Ο Ελληνικός πολιτισμός αποτελεί έναν από τους αρχαιότερους πολιτισμούς. Διαμορφώθηκε μέσα από την ιστορική εξέλιξη και έθεσε τις βάσεις του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού. Στην αρχαία Ελλάδα γεννήθηκε η δημοκρατία και η φιλοσοφία, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το δράμα, η τραγωδία και η κωμωδία. Ακόμη και σήμερα ο Ελληνικός πολιτισμός επηρεάζει τον καθημερινό τρόπο σκέψης πολλών ανθρώπων ανά την υφήλιο. Ωστόσο, ας δούμε τα πράγματα από την αρχή.

«Εν αρχή ην ο μύθος»


Σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία, προϋπήρχαν τρία στοιχεία το Χάος, η Γαία και ο Έρως. Το Χάος ήταν ζοφερό χωρίς κανένα ίχνος ζωής. Αυτό το τρομακτικό ον γέννησε, το Έρεβος και τη Νύχτα. Ο Έρως μπαίνοντας ανάμεσα τους κατάφερε να τους ενώσει, διώχνοντας την ατελείωτη μοναξιά που τους κυρίευε για αιώνες. Από την παράξενη αυτή σχέση προήλθαν ο Αιθέρας και η Ημέρα.



Η Γαία που κειτόταν μέσα στο απέραντο Χάος, μετά τη γέννηση του Αιθέρα και της Ημέρας, γέννησε κι αυτή τον Ουρανό, τα Όρη και τον Πόντο. Έπειτα προέκυψαν πολλοί θεοί όπως ο Κρόνος και η Ρέα.

Η Γαία συμβόλιζε για τους Έλληνες την αστείρευτη δύναμη και την πηγή γονιμότητας. Θεωρήθηκε η παγκόσμια Μητέρα και μητέρα των θεών. Στη συνέχεια ο Ουρανός εκθρονίστηκε από τον Κρόνο και ο Κρόνος από τον Δία, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια των Ολυμπίων θεών.




120.000-10.000 π.Χ

Παλαιολιθική Περίοδος


Πέρα όμως από την μυθολογία, το πρώτο αποδεικτικό στοιχείο της ανθρώπινης ζωής στην Ελλάδα χρονολογείται στην Παλαιολιθική περίοδο μεταξύ του 120.000-10.000 π.Χ.





7.000 – 3.000 π.Χ

Νεολιθική περίοδος


Οι αρχές της ανάπτυξης του πολιτισμού στην Ελλάδα εντοπίζονται στη Νεολιθική περίοδο. Πολλά ερείπια οικισμών και τάφων αυτής της περιόδου έχουν ανακαλυφθεί στη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και την Πελοπόννησο.





3.000 -1.100 π.Χ.

Εποχή του Χαλκού


Τα πρώτα αστικά κέντρα ιδρύονται κατά τη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού και αποδεικτικά στοιχεία τους έχουν βρεθεί σε όλη τη σημερινή Ελλάδα, όπως στα Βορειοανατολικά νησιά του Αιγαίου, τις Κυκλάδες, την Κρήτη και την ηπειρωτική Ελλάδα.






3.000 – 2000 π.Χ.

Κυκλαδικός Πολιτισμός

Την ονομασία Κυκλάδες χρησιμοποίησαν οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς για να χαρακτηρίσουν το πυκνό σύμπλεγμα των μικρών νησιών στο κέντρο του Αιγαίου πελάγους, τα οποία φαίνονται να σχηματίζουν έναν νοητό κύκλο γύρω από το ιερό νησί της Δήλου, τόπο λατρείας του Απόλλωνα.


Τα νησιά αυτά υπήρξαν το λίκνο ενός σημαντικού πολιτισμού, του Κυκλαδικού, που άκμασε την περίοδο της πρώιμης Εποχής του Χαλκού. Το χαρακτηριστικότερο δημιούργημα της κυκλαδικής τέχνης κατά την Εποχή του Χαλκού είναι τα μαρμάρινα ειδώλια. Τα περισσότερα παριστάνουν γυμνές γυναίκες, λίγα άνδρες μουσικούς, πολεμιστές ή κυνηγούς.



Οι μορφές είναι έντονα σχηματοποιημένες, με λίγες αλλά χαρακτηριστικές λεπτομέρειες. Τα πήλινα αγγεία, που έχουν ποικίλα σχήματα, διακοσμούνται με απλά γραμμικά σχέδια. Ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι και τα μαρμάρινα αγγεία, καθώς και τα μεταλλικά με απλή χαρακτή διακόσμηση.




2.000-1.500 π.Χ.

Μινωικός Πολιτισμός

Κατά τη Μινωική περίοδο, την 2η χιλιετία π.Χ. στην Κρήτη αναπτύχθηκε ένας πολιτισμός με εξαιρετικά υψηλό επίπεδο. . Η κοινωνία ήταν οργανωμένη και εκλεπτυσμένη.


Υπήρχε εμπορική και πολιτιστική επικοινωνία των Μινωιτών με τους λαούς των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτό οδήγησε σε εμπορικές και πολιτισμικές ανταλλαγές και στην ανάπτυξη του πολιτισμού που εξαπλώθηκε στα νησιά του Αιγαίου και στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Σε αυτό το διάστημα η Κρήτη έγινε ο κυριότερος εξαγωγέας κοσμημάτων, εξειδικευμένων βιοτεχνικών έργων, ελαιολάδου και οίνου, καθώς και μεγάλος εισαγωγέας πρώτων υλών.



Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναπτύχθηκε στην Κρήτη ο πρώτος μεγάλος εμπορικός στόλος.

Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε μέχρι περίπου το 1.500 π.Χ. όταν η τραγική καταστροφή της Κρήτης επήλθε λόγω της έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης.





1.600-1.100 π.Χ.

Μυκηναϊκός Πολιτισμός



Ο Μυκηναϊκός πολιτισμός άκμασε περίπου τετρακόσια έτη. Οι πόλεις των Μυκηναίων ήταν μεγάλες και ισχυρές, η τέχνη και η γεωργία άνθισε και υπήρχε μεγάλη ευημερία.

Οι Μυκηναίοι, οι οποίοι είχαν την έδρα τους στην ηπειρωτική Ελλάδα επωφελήθηκαν από την κατάρρευση του Μινωικού πολιτισμού και εδραιώθηκαν ως ηγετική δύναμη σε ολόκληρο το Αιγαίο κατά τους τελευταίους αιώνες της 2ης χιλιετίας π.Χ. Μεγάλα κέντρα της Μυκηναϊκής περιόδου είναι οι Μυκήνες, η Πύλος, η Τίρυνθα, η Θήβα, η Ιολκός.

Στην κοινωνία αυτή ο βασιλιάς ήταν αυτός που είχε συσσωρευμένο πλούτο. Η ακμή του πολιτισμού αυτού συνεχίστηκε μέχρι τον 12ο π.Χ. αιώνα οπότε σταδιακά η δύναμη των Μυκηναϊκών βασιλείων κατέρρευσε.





1.050-700 π.Χ.

Γεωμετρική περίοδος


Μετά την Μυκηναϊκή εποχή, υπήρξε μια μακρά περίοδος οικονομικής και πολιτιστικής στασιμότητας, η οποία διήρκεσε από το 1.150-900 π.Χ. περίπου. Από τον 8ο π.Χ. αιώνα οι ελληνικές κοινωνίες ανακάμπτουν και δημιουργούνται οι πρώτες ελληνικές πόλεις-κράτη.


7ο-6ος αιώνας π.Χ.

Αρχαϊκή περίοδος


Στην Αρχαϊκή περίοδο που ακολούθησε, συντελέστηκαν θεμελιώδεις πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Στο τλεος της περιόδου αυτής στην Αθήνα δηνιουργήθηκε το πρώτο δημοκρατικό πολίτευμα. Οι Ελληνικές πόλεις κράτη προχώρησαν στην ίδρυση πολυαρίθμων αποικιών στα παράλια της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου.




5ο-4ο αιώνα π.Χ.

Κλασική περίοδος

Στην αρχή της κλασικής περιόδου, κατά τον 5ο-4ο αιώνα π.Χ. η Αθήνα κυριάρχησε τόσο πολιτικά όσο και πολιτιστικά. Πρόκειται για την «χρυσή εποχή του Περικλή».


Οι επιστήμες, το θέατρο, η γλυπτική και η αρχιτεκτονική και κυρίως η Φιλοσοφία γνωρίζουν μια τεράστια πρόοδο. Κατά την περίοδο του χρυσού αιώνα οικοδομείται ο Παρθενώνας στην Ακρόπολη προς τιμήν της Θεάς Αθηνάς, προστάτιδας της πόλεως των Αθηνών και αλλά δημιουργούνται και άλλα σημαντικά έργα αρχιτεκτονικής και γλυπτικής.

Η Ελληνική φιλοσοφία φθάνει στο απόγειο της, με φιλοσόφους όπως ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Αναξαγόρας, ο Ζήνων κ.λπ. Μεγάλοι δραματουργοί όπως ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης και κωμικοί όπως ο Αριστοφάνης δημιουργούν αθάνατα έργα.



Μεγάλοι γλύπτες και αρχιτέκτονες όπως ο Φειδίας, ο Ικτίνος, ο Πραξιτέλης δημιουργούν μνημεία και αγάλματα που θα μείνουν για πάντα ως τα μεγαλουργήματα του κλασικού Ελληνικού πολιτισμού.

Η παρακμή και η απώλεια της κυριαρχίας της Αθήνας έρχεται με τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου, το 404 π.Χ. οπότε ηττάται από τους Σπαρτιάτες.




Μέγας Αλέξανδρος

Ο 4ος π.Χ. αιώνας είδε την ανάπτυξη των Μακεδόνων ως μια νέα δύναμη στον Ελληνικό κόσμο. Πρωταγωνιστικό ρόλο αυτή την εποχή έπαιξαν Ο Φίλιππος ΙΙ, βασιλιάς της Μακεδονίας και ο γιος του Αλέξανδρος.


Το 338 π.Χ. ο δεκαοκτώ ετών Αλέξανδρος οδήγησε το Μακεδονικό ιππικό του σε νίκη στην μάχη της Χαιρώνειας. Μετά τη δολοφονία του πατέρα του Φίλιππου, το 336 π.Χ., ο Αλέξανδρος αναλαμβάνει να ενώσει τους Έλληνες και να ηγηθεί της εκστρατείας κατά των Περσών.

Ο Αλέξανδρος κατέλυσε την αχανή Περσική αυτοκρατορία και έφθασε μέχρι τον Ινδό ποταμό.



Η τεράστια αυτή αυτοκρατορία άλλαξε ριζικά την πολιτική και πολιτιστική κατάσταση στον τότε γνωστό κόσμο.




323 – 31 π.Χ.

Ελληνιστική περίοδος


Μετά τον πρώιμο θάνατο του Αλέξανδρου σε ηλικία τριάντα τριών ετών η τεράστια αυτοκρατορία του διαιρέθηκε μεταξύ των στρατηγών του και παρά το γεγονός ότι το κράτος που δημιούργησε δεν είχε συνέχεια, η κληρονομιά του ήταν ένας ενιαίος οικονομικός και πολιτιστικός κόσμος που εκτείνονταν από τα Στενά του Γιβραλτάρ έως τον ποταμό Ινδό στις Ινδίες.

Η εποχή αυτή ονομάζεται Ελληνιστική (3ος- 1ος αιώνας π.Χ.). Κατά την Ελληνιστική Εποχή οι επιστήμες και οι τέχνες γνώρισαν μεγάλη ακμή. Οι ελληνικές πόλεις-κράτη έχασαν τη θέση τους σε ισχύ και κύρος, παραμένουν όμως αυτοδιοικούμενες και ανεξάρτητες.






Ρωμαϊκή εποχή


Το 146 π.Χ., η Ελλάδα κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους και η χώρα απετέλεσε τμήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η Ρώμη γενικά επηρεάστηκε πολιτιστικά από τους Έλληνες σε σημείο που σήμερα να μιλάμε παγκοσμίως για τον Ελληνορωμαϊκό πολιτισμό που δημιουργήθηκε κατά την περίοδο αυτή. Ο Απόστολος Παύλος στο πρώτο αιώνα π.Χ. έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξάπλωση του Χριστιανισμού σε όλη την Ελλάδα.





Βυζαντινή εποχή


Τον 4ο αιώνα μ.Χ. ο Μέγας Κωνσταντίνος αποφάσισε να μεταθέσει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μακριά από τη Ρώμη στην περιοχή της αρχαίας πόλης Βυζάντιο, ιδρύοντας την Νέα Ρώμη, που στη συνέχεια ονομάστηκε σε Κωνσταντινούπολη. Αυτή η μετατόπιση του κέντρου βάρους στο ανατολικό τμήμα της αυτοκρατορίας σηματοδοτεί την έναρξη της Βυζαντινής περιόδου στην Ελλάδα.


  • Η ακμή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας
  • Η πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας
Η ακμή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας

Για χίλια χρόνια, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν μία από τις πιο ισχυρές στρατιωτικές, οικονομικές και πολιτιστικές δυνάμεις σε όλη την Ευρώπη. Η αυτοκρατορία απέκτησε Ελληνικό χαρακτήρα και η Ελληνική γλώσσα έγινε η επίσημη γλώσσα της απέραντης Βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Κατά την περίοδο αυτή ήκμασε η θρησκευτική αρχιτεκτονική, η μουσική και η αγιογραφία. Μεγαλοπρεπείς εκκλησίες και μοναστήρια χτίζονται σε πολλές περιοχές της αυτοκρατορίας, με αποκορύφωμα τον ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας στη Κωνσταντινούπολη.

Η πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας

Η αρχή της πτώσης της Βυζαντινής αυτοκρατορίας άρχισε το 1204, όταν η Κωνσταντινούπολη καταλήφθηκε και λαφυραγωγήθηκε από τους Σταυροφόρους της Δύσης. Περιοχές της Ελλάδος διοικήθηκαν σε Φράγκους φεουδάρχες, ενώ παράκτιες περιοχές και πολλά νησιά καταλήφθηκαν από τους Ενετούς.

Η αποκατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας έγινε το 1262 και τελικά καταλύθηκε από τους Οθωμανούς το 1453. Η Ελλάδα σταδιακά κατελήφθη από τους Τούρκους και έγινε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.




Νεότερη Ελληνική Ιστορία 1821 έως σήμερα


Η Οθωμανική κυριαρχία στην Ελλάδα κράτησε τετρακόσια χρόνια μέχρι την Ελληνική Επανάσταση (1821-1829). Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που κατάφερε να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία της από την τουρκική κατοχή.


  • Ανεξαρτησία της Ελλάδας
  • Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-1945
  • 1952
  • 21 Απρίλη του 1967
  • Ιούλιος του 1974
  • 1981 και μετά
Ανεξαρτησία της Ελλάδας

Μετά από μια μακρά περίοδο με πολέμους και αιματηρές συγκρούσεις, το 1830, δημιουργείται το ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος, το οποίο τελικά επικυρώθηκε από τη συνθήκη της Κωνσταντινούπολης τον Ιούλιο του 1832. Το κράτος αυτό ωστόσο, δεν περιελάμβανε όλες της περιοχές της σύγχρονης Ελλάδας. Ο αγώνας για την απελευθέρωση όλων των περιοχών της Ελλάδας συνεχίστηκε μέχρι το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Το 1864 ενσωματώθηκαν τα Ιόνια νησιά, το 1881 μέρη της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, το 1913 κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων και υπό την ηγεσία του μεγάλου Έλληνα πολιτικού Ελευθερίου Βενιζέλου, η Μακεδονία, Ήπειρος και το Ανατολικό Αιγαίο και το 1919 η Δυτική Θράκη και το 1948 τα Δωδεκάνησα. Περισσότερο πολύπλοκη διαδικασία ήταν η ενσωμάτωση της Κρήτης η οποία κράτησε από το 1918 έως το 1913.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-1945

Στη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου 1940 η Ελλάδα ήταν μια από τις λίγες χώρες που αντιστάθηκαν στις δυνάμεις του Άξονα. Λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης, η Ελλάδα θεωρείται χώρος ζωτικής σημασίας και σταυροδρόμι τριών ηπείρων.

1952

Η Ελλάδα έγινε μέλος του ΝΑΤΟ

21 Απρίλη του 1967

Ένα πραξικόπημα από ομάδα συνταγματαρχών οδήγησε την Ελλάδα σε στρατιωτική δικτατορία μέχρι το 1974.

Ιούλιος του 1974

Ένα δημοψήφισμα είχε ως αποτέλεσμα την απόρριψη της συνταγματικής μοναρχίας και την ίδρυση της τρέχουσας Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.

1981 και μετά

Η Ελλάδα αποτελεί μέλος αρχικά της Ευρωπαικής Οικονομικής Κοινότητας και στη συνέχεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αποδεικτικά στοιχεία της μακριάς και πολυτάραχης ιστορίας της Ελλάδος αποτελούν οι πολυάριθμοι αρχαιολογικοί της χώροι, τα μουσεία της και οι συλλογές αντικειμένων, από την προϊστορική, την αρχαία, την κλασική, την Ελληνιστική, την Ρωμαϊκή, τη Βυζαντινή και τη Νεότερη περίοδο, θυμίζοντας το μεγαλείο της , αλλά και την κοσμοϊστορική της σημασία .




Υπό την Αιγίδα




Υποστηρικτές

Ακολουθήστε μας